Jeugdwerkteams staan soms verbaasd te kijken als ze bij LEF binnenstappen voor hun eerste trainingsevent van de Learning Community. Ze kwamen om hun jeugdwerk te vernieuwen, om iets te bouwen dat het geloof doorgeeft aan de volgende generatie. Ze stonden klaar om structuren omver te werpen en nieuwe op te richten. Wie doet wat, welke doelgroep, welk programma, hoe ziet de structuur eruit die dit tot leven roept?
We beginnen echter anders. Het levert soms een schrikreactie op als we vertellen dat het begint bij het hart van de jeugdleider zelf. Mijn eigen discipelschap? Mijn eigen geloof? Mijn eigen relatie met God?
Wat bedoelen we met persoonlijk discipelschap?
Wij geloven dat jeugdwerk begint in het hart van de jeugdleider, in zijn of haar eigen relatie met God. Waarbij we ons leven lang lerend onderweg blijven. Dit gaat niet alleen over Bijbel lezen en bidden, maar om een houding van het hart. Een houding waarin we Jezus willen leren volgen in het leven van alledag. Dat maakt discipelschap geen extraatje voor die ene fanatiekeling, maar de kern van het leven met Jezus voor iedereen.
Daar begint het inderdaad. Je bent als jeugdleider een voorbeeld voor jongeren, of je je daar nu bewust van bent of niet. De jeugdtrends geven al jaren aan dat jongeren voorbeeldfiguren nodig hebben. Het persoonlijk geloof van jou als jeugdwerker doet ertoe. Het gaat over je eigen leven. Je leidt met wie je bent. Wat je zelf meemaakt met God, wat je met Hem doorleeft en doorworstelt doet ertoe. Dat willen jongeren zien.
Voorleven en doorgeven
Geloofsoverdracht, geloofsopvoeding, het geloofsgesprek aangaan; we geven het verschillende woorden. Het gaat allemaal ten diepste over het vertrouwd maken van de volgende generatie met het evangelie van Christus. Vertrouwd is een mooi woord, een relationeel woord. Het gaat over meer dan kennis, ook over het hart, de wil, de geest, kortom: de ziel.
Het belang van persoonlijk discipelschap van een jeugdleider om jongeren te bereiken en verschil te maken wordt steeds meer gezien. Jongeren vertrouwd maken gaat immers niet alleen via kennisoverdracht, maar vooral via dat relationele: voorleven en doorgeven.
Het gaat allemaal ten diepste over het vertrouwd maken van de volgende generatie met het evangelie van Christus.
Valkuil
De afgelopen jaren hebben we regelmatig leiders gezien die met hun woorden iets anders zeggen dan ze met hun leven voorleven. Zowel de grote prominente christelijke leiders als de kleine verhalen dichtbij. In beide gevallen is het desastreus. Het is een valkuil die we door de eeuwen heen zien: Regelmatig laten we te veel over aan structuren en programma’s ten koste van de kwaliteit en diepte van wat we voorleven. In de coronacrisis zagen we wat er gebeurt als structuren en programma’s wegvallen. Wat bleef, was de relatie. De plek waar zichtbaar wordt of woorden en daden overeenkomen. Lukte het om in zo’n situatie alsnog het leven met God voor te leven en door te geven?
Of verdween met de standaard jeugdwerkavond ook het optrekken met jongeren? En werd zo zo zichtbaar dat structuren en programma’s leidend zijn?
Als je beseft dat je in die relatie met jongeren een voorbeeld bent, wordt persoonlijk discipelschap heel belangrijk. Als jeugdleider moet je zelf blijven groeien in volgeling zijn van Jezus. Dat geeft vragen als: wie houdt mij scherp? Hoe voed en ontwikkel ik mijn eigen geloofsgroei? Wie jij hierin bent, draagt een-op-een bij aan de verandering die je wilt zien en aan de groei van anderen.
Kortom: Je moet voor je eigen ziel zorgen, want dat is een sleutel voor overdracht. Je eigen discipelschap is een middel tot vernieuwing.
Soulcare
Hoe ziet zorgen voor je ziel er dan uit? Een rijtje voorbeelden, want er zijn er meer: Goed voor jezelf zorgen. Leven met gezonde ritmes. Betekenisvol leven. Accountability, een veilige plek waar je kiest om aanspreekbaar te zijn op je keuzes. Leven vanuit verbondenheid met de Vader. Als team in gesprek blijven over je eigen discipelschap. Meer houden van Jezus, dan van wat je doet in je jongerenwerk.
Dit is ons pleidooi: Aandacht geven aan je eigen ziel en geloofsreis is cruciaal. Jouw ziel, geloof, leven doet ertoe. Persoonlijk discipelschap verdient veel meer aandacht in onze visie op vorming en training van jeugdwerkers. Zonder zorg voor onze eigen ziel is er te veel nadruk op het organiseren van jeugdwerk, ten koste van de diepte van het geloof dat we willen voorleven en doorgeven.
Geschenk
Jongeren hebben voorbeeldfiguren nodig. Wat is het voor hen een geschenk uit de hemel om een voorbeeld te hebben in geloofsstrijd, vertrouwen, simpelweg wandelen met God, volharding, zachtheid, innige verbondenheid met Jezus, radicale keuzes, counterculturaliteit of focus op wat echt belangrijk is.
Tot slot: Weet je wat mooi is? Als je dit rijtje hierboven leest, zal het je waarschijnlijk aan iemand doen denken. Een concreet persoon die invloed had op jouw leven, omdat je bij hen iets proefde van persoonlijke toewijding, iemand die voor jou in deze dingen een voorbeeld was. Wat een mooie aanmoediging: Vrijwel iedereen kent zo iemand, dus we weten dat het kan!
