“Wat zouden jullie eigenlijk graag doen in de kerk?” Zojuist heb ik mijn kinderen verteld over de training die ik ga geven aan een groep kindernevendienstleiding.“
Ik vind een spel wel leuk”, begint zoon Martin (9 jaar). “Als het bijvoorbeeld over Ruth gaat, kan de leiding gele rietjes – dat is dan koren – verstoppen en dan gaan wij dat verzamelen.” Sophie van 7 lijkt het mooi om iets te maken voor kinderen die gevlucht zijn of voor eenzame ouderen uit de gemeente. Binnen no time heb ik een lijstje inhoudelijke én creatieve ideeën waaraan ik zelf niet snel gedacht had.
Waarom doen we dit toch zo weinig in de kerk? Vragen wat kinderen zelf willen en hoe ze zelf hieraan kunnen bijdragen. In hoeveel commissies eredienst, aanbiddingsteams en kindernevendienstteams mogen kinderen meedenken? Als we geloven dat kinderen en jongeren net zulke volwaardige leden van de gemeente, het lichaam van Christus, zijn als volwassenen, dan hoort meedenken daar helemaal bij. Het mooie is: ze kunnen er verrassend goed in zijn en hoe meer (begeleide) verantwoordelijkheid je geeft, hoe passender de bijdragen worden.
Deze meiden wachtten niet op een vraag, maar schreven zelf een lijstje tips voor hun docenten dat ook bruikbaar is voor de kerk. Mijn tip: maak eens zo’n lijstje met jouw kinderen over de kerkdienst en/of kindernevendienst én ga hiermee aan de slag. Durf jij het aan?