Sinds een poosje heb ik een kruis in huis. Gekocht bij De Spil toen ik daar op retraite was. Niet zomaar een kleintje, maar één van een halve meter hoog. Met daarop afgebeeld de wonderbare spijziging. Jezus deelt vanuit Zijn overvloed, zonder benauwdheid en zonder voorwaarden. Er is meer dan genoeg voor iedereen. De kunstenaar heeft daarom meerdere figuren afgebeeld, sommigen op een afstand, aarzelend, anderen totaal toegewijd of angstig inhalig.
Tijdens workshops en informatieavonden vraag ik de deelnemers: Op welke plek sta jij op dit kruis? Waarom daar? Wat doe je daar? En ik probeer die vragen ook zelf te beantwoorden. Tegenwoordig zie ik mezelf vaak brood uitdelen. Niet zo verwonderlijk als je ouder wordt, kinderen hebt en lesmateriaal maakt…
Ik wilde altijd al wel ‘brood’ uitdelen, maar wist nooit zo goed hoe. Totdat ik kennis maakte met een bijzonder onderwijsconcept: Ontwikkelingsgericht Onderwijs (OGO). Mooier dan met het volgende citaat, waarschijnlijk van de Franse schrijver Antoine de Saint-Exupéry, kan ik dat concept niet omschrijven:
Wanneer je een schip wilt gaan bouwen
breng dan geen mensen bijeen
om timmerhout te sjouwen
of te tekenen alleen.
Voorkom dat ze taken ontvangen,
deel evenmin plannen mee.
Maar leer eerst de mensen
verlangen naar de eindeloze zee.
OGO geeft handen en voeten aan zaken die tegenwoordig vaak criteria voor goed jeugdwerk worden genoemd: inwijden, verbinden van oud en jong, leren met hoofd, hart en handen en leren in de praktijk.
Ik heb ervan geproefd en verlang naar meer.