Een andere naam voor GenZers (geboren tussen 1995 en 2010) is digital natives. Zij zijn de generatie die niet beter weet dan dat je altijd en overal online bent. Het is niet zo dat andere generaties niet weten hoe te leven in die digitale wereld, het gaat er vooral om dat GenZ geen andere wereld kent. Zij beleven geen concurrentie of tegenover tussen digitaal en fysiek. Voor hen werken deze twee werelden elkaar niet tegen, ze versterken elkaar juist. Tegelijk heb ik uitspraken gehoord als: 'Als ik een onderneming niet ook online aanwezig is, dan kan het niet een goed merk zijn!' Zou een dergelijke opmerking ook over de kerk gemaakt kunnen worden? Ik weet het niet, maar het maakt mij wel nieuwsgierig hoe we ruimte kunnen geven aan een digitale equivalent voor de kerk.
Corona heeft ons laten proeven van online kerkdiensten. Bij een nieuwe ontwikkeling zoals deze ontstaat er dan een gesprek over alle voor- en nadelen van deze ontwikkeling. Het grappige van digital natives is dat ze deze discussie niet kennen. Oudere generaties hebben deze route al vaker gelopen. Denk bijvoorbeeld terug aan de ontwikkeling van online winkelen. Toen dit net op kwam waren er al snel twee kampen: Je vond het geweldig, of je vond het helemaal niets. Lang niet alle warenhuizen hebben deze transitie met succes doorgemaakt, sommige zijn ‘gevallen’ door deze ontwikkeling. Zij konden de nieuwe concurrentie niet meer aan. Die twee fronten in de discussie waren er ook toen we online diensten gingen organiseren. Ik denk echter dat online ‘nadoen’ wat we offline al doen, niet de innovatie is die er gevraagd wordt.
Ik ben nieuwsgierig zijn naar hoe we online aanwezigheid wel een plek kunnen geven in ons geloofsleven. En eerlijk gezegd ben ik, als millennial, waarschijnlijk al te oud om dit gesprek te voeren. Ik ben te weinig online present om zelf de waarde van een online kerk te beleven. Dat betekent niet dat ik de waarde voor anderen niet zie. Een initiatief als Move Community vind ik om die reden interessant om te volgen. Zij delen allerlei geloofsverhalen, getuigenissen via hun social media kanalen. Reken maar dat dit een bron van inspiratie is voor GenZ gelovigen. Voor mij is Bridgetown Church uit de USA met hun website practicingtheway.org ook een voorbeeld van hoe je online aanwezig kan zijn. Hun preken en toepassing voor kringen, zijn online te vinden en voor mij zit daar grote waarde in. Geen vervanging voor mijn fysieke gemeenschap, maar wel inspiratie om met elkaar te bespreken en toe te passen.
Ik denk niet dat online offline kan vervangen. Dat zie ik ook niet terug in onderzoeken over GenZ. Juist zij waarderen ook de fysieke aanwezigheid van een digitaal product. Dat zie je ook terug in de mark: Denk bijvoorbeeld aan een fysieke bijeenkomst met vloggers, of een trend van de laatste jaren onder online merken om Brand-stores te beginnen. Een paar fysieke plekken om real life het merk dat je volgt te zien en beleven. Wij hebben echter een ander startpunt: We zijn fysiek al jarenlang actief en de vraag is nu: Hoe ziet online presentie voor volgelingen van Jezus eruit? Volgens mij schieten we hier nu te kort in en waarderen we het ook veel te weinig. Kerkleiders mogen online presentie best belangrijker vinden, ook al voedt het hen zelf misschien niet. Via die weg verbind je je met een complete generatie Digital Natives. Waarom zou je er dan niet in investeren?
