Eens in de zes jaar komt de wereldwijde evangelische familie samen tijdens de General Assembly van de Wereld Evangelische Alliantie (WEA). Ik mocht daar namens de European Evangelical Mission Association (EEMA) bij aanwezig zijn. Het was een week vol ontmoetingen, gebed en voor mij veelal gesprekken over Gods missie. Terwijl ik terugkijk op deze bijzondere ervaring, zie ik hoe deze bijeenkomst niet alleen een spiegel is voor de wereldkerk, maar ook een richtingwijzer voor Europa.
Eenheid in diversiteit
Het meest indrukwekkende moment? Samen God aanbidden in vele talen. Leiders uit alle continenten - van Azië tot Afrika, van Latijns-Amerika tot Europa - kwamen bij elkaar. Het voelde als een klein voorproefje van Openbaring: elk volk en elke taal voor Gods troon. Deze eenheid is niet vanzelfsprekend. Ze vraagt om luisteren, om ruimte geven, om elkaar zien als gelijken. En juist daarin ligt een belangrijke les voor Europa.
Van zendingsgebied naar wereldwijde zendende kerk
Tijdens de gesprekken werd duidelijk hoe de wereldwijde zending in de afgelopen 50 jaar veranderd is. Iedere volgeling van Jezus is geroepen om op weg te gaan - niet alleen sommigen die over grenzen heen gaan, maar iedereen. Zending is niet beperkt tot “ver weg”, maar gebeurt van overal naar overal. Wat we zien, is dat regio’s die ooit zendingsgebieden waren, nu zelf actief werkers uitzenden naar andere delen van de wereld. Dit verandert het speelveld en vraagt om een nieuwe houding van Europa: luisteren, leren en samenwerken in plaats van sturen.
Nieuwe structuren, nieuwe kansen
De Mission Commission (MC) van de WEA krijgt vanaf 2026 een nieuwe vorm. De komende maanden zal meer duidelijk worden over de structuur. Het lijkt erop dat er een nieuwe stuurgroep gevormd gaat worden met vertegenwoordigers vanuit alle negen regio’s, aangevuld met mensen met specifieke expertise. Deze verandering is meer dan een organisatorische aanpassing; het is een signaal dat samenwerking ontstaat vanuit relaties, geworteld in gebed en wederzijds vertrouwen. Voor Europa betekent dit: onze stem blijft belangrijk, maar niet als solist. We zijn onderdeel van een koor waarin elke stem telt.
als we alleen vanuit ons eigen perspectief werken, missen we de rijkdom van het geheel
Een van de hoogtepunten van de week was voor mij de aparte MC-bijeenkomst: een waardevol moment van reflectie, verbinding en het gezamenlijk verkennen van de toekomst van wereldwijde zending. In kleine groepen bespraken we de veranderende rol van de MC en benoemden thema’s en uitdagingen die richtinggevend zouden moeten zijn. Wat mij opviel: er was veel herkenning. Veel onderwerpen die tijdens onze Europese bijeenkomst begin september in Frankfurt naar voren kwamen, werden ook hier genoemd. Dat zoveel regio’s dezelfde vragen stellen, laat zien dat we wereldwijd in een vergelijkbaar proces zitten - en dat biedt kansen om samen te leren en elkaar te versterken.
Een aantal thema’s die naar voren kwamen:
- Strategische verbindingen: Hoe kan de MC helpen om Evangelische Allianties (EA’s) te verbinden met zendingsorganisaties en kerken in elk land?
- Uitdagingen op organisatieniveau: Samenwerking op de werkvloer verloopt vaak goed, maar op organisatieniveau is het vaak moeizaam door concurrentie en profilering.
- Generatie-overstijgende betrokkenheid: Niet alle generaties zijn vertegenwoordigd. Hoe betrekken we jong leiderschap en nieuwe bewegingen, zonder hen in rigide structuren te persen?
- Diaspora & migratie: De beweging van mensen - vluchtelingen, migranten - is een groot zendingsonderwerp dat vraagt om gezamenlijke aandacht.
De bijeenkomst werd gekenmerkt door diepe bemoediging, een gevoel van momentum én urgentie. Samen willen we bouwen aan een Mission Commission die relevant is voor deze tijd.
Waarom dit ons raakt in Nederland
MissieNederland wil evangelicale christenen, kerken en organisaties verbinden, versterken en vertegenwoordigen, tot eer van Jezus Christus. In die evangelicale identiteit herkennen we in elkaar een sterk verlangen om mee te werken in Gods missie van hoop en herstel in deze wereld. Dat kan alleen als we het grotere plaatje zien van wat God aan het doen is. Tijdens de Assembly werd opnieuw duidelijk: als we alleen vanuit ons eigen perspectief werken, missen we de rijkdom van het geheel. Samenwerking is geen luxe, maar noodzaak. Niet alleen wereldwijd, maar ook hier in Nederland. We hebben elkaar nodig - organisaties met verschillende accenten en specialisaties - om samen het Koninkrijk zichtbaar te maken.
Een nieuw seizoen
Onderweg naar huis zag ik een regenboog. Regen en zon samen brengen iets moois voort, een teken van hoop en Gods trouw. Zo is het ook met Gods missie: verschillende elementen, verschillende culturen, samen in één plan. Ik geloof dat God iets nieuws aan het doen is. Kunnen we het zien? Durven we stil te worden en te luisteren? Misschien voelt dat als verloren tijd, maar juist in die stilte kan Gods Geest ons leiden naar vruchtbare samenwerking.
Wat vraagt dit van ons?
Voor Europa betekent dit een verschuiving van strategie naar relatie, van controle naar vertrouwen. Het vraagt om nederigheid en om het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden: luisteren, leren, verbinden. Het vraagt ook om gebed: dat we ontdekken welke rol God ons geeft in dit nieuwe seizoen.
Laten we samen zoeken naar die rol. Hoe kunnen we als kerken en organisaties in Nederland en Europa bijdragen aan Gods wereldwijde missie?