Onze buurtbarbecue loopt ten einde. Alles is weer opgeruimd. We zitten nog even na te praten en dan wandelt ineens Abdi binnen: ‘Kunnen jullie me helpen om van mijn drugs af te komen?’ Hij vertelt dat mensen hem steeds minder aardig gaan vinden. Dat komt door zijn gedrag als hij onder invloed is. Hij heeft het over satan en demonen die huishouden in zijn flat. Hij wil er vanaf maar weet niet hoe.
Hij komt regelmatig langs en ik en anderen hebben het nodige met hem meegemaakt. Al langere tijd is hij in mijn gebeden en heb ik de Heer specifiek gevraagd of Hij een opening wil geven zodat we hem kunnen helpen bij zijn problemen. En dan, op een onverwacht moment, stelt hij die vraag. Zo gaat het vaker, tijdens een op een momenten komen kwetsbare zaken aan de orde en is er ruimte voor gesprek.
‘Ze horen al bij Mij’
Een tijdje terug ‘proefde’ ik tijdens mijn gebed dat de Heer tegen me zei: ‘ze horen allemaal bij Mij’. Geen stappen in een bepaalde richting, geen kerklidmaatschap, geen doop of belijdenis, geen voorbeeldgedrag. En toch: ‘ze horen allemaal bij Mij’! Ik merkte dat het mijn denken verruimde. Ergens was nog de gedachte aanwezig: ‘het zou toch mooi zijn als ze lid van onze gemeente worden’.
‘Ze horen al bij Mij’. En daarom mag mijn focus liggen op gewoon bij hen zijn. In hun huizen, in hun levens en in hun gebrokenheid. Als ze vragen stellen omdat ze verlegen zitten om perspectief en hoop. Zoals Jezus dat ook deed. Ook Jezus was veel op straat en in de huizen van mensen. Toegankelijk, genezend en bevrijdend.
Jezus is misschien wel veel meer aanwezig in de levens van alle mensen dan we zelf vanuit ons beperkt begrijpen voor mogelijk zouden houden
Er gewoon zijn
Tomáš Halík schrijft in zijn boek ‘De namiddag van het christendom’ dat Jezus misschien wel veel meer aanwezig is in de levens van alle mensen dan we zelf vanuit ons beperkt begrijpen voor mogelijk zouden houden (vrij geciteerd, H XI, de identiteit van het christendom). We zijn beïnvloed door de vooronderstellingen die we vanuit onze kerkelijke traditie, onze christelijke cultuur en theologie met ons meedragen. En we zijn gewoon druk, waardoor we zomaar voorbij leven aan Gods aanwezigheid in het hier en nu. Het is goed om hier bij stil te staan en ‘tot inkeer te komen’ zodat ‘er gewoon zijn’ beter lukt. Om dan te zien dat God aan het werk is en dat wij daarin mogen meebewegen.
Er gewoon zijn. Vooral op plekken waar gewonde mensen zijn. Halík benadrukt dat het juist op die plekken is dat we Jezus zelf zullen ontmoeten. Dus wie gaat er mee? Wie durft er radicaler te zijn in het achterlaten van de ‘comfortzone’ om te zijn op plekken waar de wereld gewond is? Onze wereld is gewond. Zoveel ellende. Niet alleen de sociale problemen, maar ook diepe geestelijke en morele ellende. Zien we de wonden van de wereld die ook de wonden van Jezus zijn?
Keuzes maken
Heb jij ruimte in jouw leven om er gewoon te zijn? Lukt het om keuzes te maken die daarbij kunnen helpen? Wat minder werken of het schrappen van sociale verplichtingen. Niet omdat het moet, maar omdat er een manier van leven voor ons is weggelegd die echte vervulling en een volle ervaring geeft.
Ik ben vandaag gaan bellen voor Abdi. Er blijkt al veel hulp om hem heen geregeld te zijn. Een diaken uit mijn kerk blijkt zijn ambulant begeleider – het is haar werk – te zijn. Ik app Abdi en zeg dat hij vooral goed naar haar moet luisteren. En ik bied hem aan dat wat er ook maar is hij met mij contact op kan nemen. Ik zal er voor hem zijn. Aanwezig. Net zoals onze God ‘Ik ben er’ is. Ik blijf voor hem bidden en houd mijn ogen open om te zien wat God doet en waarin ik nog meer met Hem mee kan werken.
Thema: Kerk zijn met je wijk
Over Pieter Messelink
Vanuit Kerkpunt adviseert en begeleidt Pieter Messelink kerken op het gebied van missionair kerk-zijn, discipelschap en integral mission.
Bron: Kerkpunt
Dit artikel verscheen eerder op www.kerkpunt.nl en is met toestemming overgenomen. Kerkpunt inspireert en ondersteunt geloofsgemeenschappen praktisch, zodat door hen heen het Koninkrijk van God zichtbaar wordt voor elkaar en in de samenleving.
