De komst van de islam naar Nederland laat ons land niet onberoerd. Maar het meest confronterende is dat de islam ons een spiegel voorhoudt.
Jazeker, de soms problematische positie van de islam in onze samenleving zegt veel over de islam zelf. Er zijn bijna een half miljoen hindoes en boeddhisten in Nederland, maar deze groepen hebben nog geen enkele publieke discussie opgeroepen over zaken als handen schudden, de positie van de vrouw, eedaflegging, inhoud van preken, antisemitisme, homohaat. Nog geen enkele Nederlandse politicus moest beveiligd worden vanwege bedreigingen door hindoes of boeddhisten.
Opdrogende bron
De islam is zonder twijfel de meest assertieve uitdager van het Westen en manifesteert zich vaak als een weinig bescheiden godsdienst met een grote publieke pretentie. Daardoor is het vooral de islam die ons confronteert met de vraag wat voor land wij eigenlijk zijn. Maar het feit dat we er geen zinnig antwoord op kunnen geven, is een groter probleem dan de islam zelf. Uit pure armoede schermen Geert Wilders en zijn helper Martin Bosma met een christendom waar zij zelf geen snars van geloven.
We hebben afscheid genomen van het christelijk geloof, maar hebben in onze multiculturele samenleving weinig meer om handen waar we werkelijk houvast aan hebben. De bron van veel van onze waarden – solidariteit, individuele waardigheid, vrijheid – is aan het opdrogen en daarmee dreigt het gevaar dat die waarden zelf ook onder druk komen te staan.
Harvard-professor Robert J. Barro stelde vast dat er een sterke relatie is tussen enerzijds vrijheid en democratie en anderzijds de invloed van het christendom. Tegelijk bleek uit zijn onderzoek dat er ook een sterke relatie is tussen de dominantie van de islam en een gebrek aan vrijheid en democratie. Daardoor kun je vrezen voor het lot van onze vrijheden als de invloed van het christendom verder afneemt en die van de islam toeneemt.
Seculiere agenda
Tragisch genoeg ziet een seculier-liberaal deel van Nederland juist in het christendom een vijand van vrijheid. D66-voorman Pechtold staat vooraan om tegenover Wilders ‘de godsdienstvrijheid’ te verdedigen, maar het gaat dan vooral om de vrijheid van moslims. Want tegenover een christenpoliticus sneert Pechtold over ‘zwarte kousen’ of ‘de achterhaalde bijbelse waarden’. Zijn partij heeft een seculiere agenda die alles wat aan het christendom herinnert uit het publieke domein wil verwijderen. De zondag, het bijzonder onderwijs, de identiteit van religieuze organisaties – niets is heilig. Dat staat in schril contrast met een aan naïviteit grenzende kijk op de islam, waarbij Pechtold vergoelijkend suggereert dat antisemitisme van moslimjongens weleens gewoon een kwestie van ‘teveel aan testosteron’ zou kunnen zijn.
Gezien de uitwerking van de islam elders in de wereld verwacht ik weinig heil van de islam in Nederland. Maar nog minder heil verwacht ik van een cultuur die zijn eigen wortels heeft doorgesneden. Leeg en onrustig is het hart van Nederland. Ik kan alleen maar hopen en bidden dat het weer rust vindt bij de God van het evangelie.
Met toestemming overgenomen uit het februarinummer van maandblad De Oogst
